هميشه بر اين اصل معتقد بودیم كه دوست داشتن يك نفر به جنس مخالفش سواي اينهمه افكار نادرست و برداشت هاي غلط مي تواند خيلي هم پاك و سالم باشد و خیلی مقدس و زیبا باشد...اينكه هميشه دوست  داشتن ها يك نوع نيستند اين ما هستيم كه در روياها سيرمي كنيم.. شايد اگرمن بعنوان يك دختر يا زن به يك نفراز جنس مخالفم چه پسر باشد و چه مرد فرقي نمي كند كمي رفتارم با محبت تر باشد يا طوري كه او حس كند كه من دوستش دارم اولين چيزي كه به ذهنش خطور ميكند  فكر مسخره ي "عاشقم شده است و قصد دارد سرم رو از راه ببرد و زندگيم را خراب كند" باشد...و شايد رفتارش عجيب تر از آن چيزي باشد كه در ذهن من وجود دارد...اين فقط مخصوص مردها نيست عكس اين جريان هم صدق ميكند و اينها همه بر ميگردد به نوع ديد و برداشت ما از آدمهاي اطرافمان و اتفاقاتي كه در جريان اين آدمها در زندگي ما رخ ميدهد...به اينكه دوست داشتن را چطور معني كنيم ...دوست داشتن حس زيبا و والاييست حالا به هرنوعش كه ميخواهد باشد...اما بايد به اين باور برسيم گاهي عشق ميتواند پاكتر ازآن چيزي باشد كه فكرش را ميكنيم...عشق از نوع آسماني و بدور از هر نگاه و فكر نادرست...

كاش ما كمي درست تر مي انديشيديم تا بتوانيم رفتاري شايسته تر داشته باشيم و برداشتمان و نوع ديدمان از رخدادهاي روزانه ي زندگي كمي عاقلانه تر و سنجیده تر بود و همه چيز را با هم در ميكسر مخلوط نمي كرديم...كاش اگر يك نفر از روي يك دوست داشتن ساده وفقط از روي دلسوزي يا محبتش به ما ابراز علاقه كرد فورا برداشت غلط نكنيم...كاش دوست داشتن را با افكار اشتباهمان خدشه دار نكنيم...كاش اين قدرت را داشته باشيم كه خوب یا بد را قبل از آنكه خيلي دير شود بتوانيم تشخيص دهيم...گاهي آدمها به شدت به وجود هم نيازمندند بدور ازهر ناپاكي و پليدي...